Schoolidyllen (Top Naeff) – Boekrecensie
Tijdens de middelbare schooltijd moesten we verplicht – stiekem vond ik het best leuk – een heleboel literatuur doorlezen. De éne helft van de leerlingen vond het niet erg; de andere helft vond het echter vreselijk. Om te laten zien dat lezen, zélfs het lezen van literatuur, juist leuk is, start ik naast de recensies over nieuwe boeken en kringloopvondsten, ook ’n ‘serie’ over literatuur. Een boekrecensie over het boek Schoolidyllen, geschreven door Top Naeff, is de eerste in de rij. Veel leesplezier!
Wie schreef het boek?
Schoolidyllen is geschreven door Top Naeff. Zij werd geboren op 24 maart 1878 en begon al op zestienjarige leeftijd met schrijven. Top Naeff groeide op in Dordrecht, waar in haar verdere leven ook haar thuisbasis zou zijn, maar op zeventienjarige leeftijd ging zij voor een jaar naar een kostschool voor ‘jonge dames’ in Brussel. Ook na haar jaar op de kostschool vervolgde Top Naeff het schrijven. Vooreerst schreef ze voor toneel, maar in 1900 kwam ook haar boek Schoolidyllen uit. Naast het schrijven voor toneel en het schrijven van romans, bracht ze ook enkele korte verhalen en novelles uit. Voor haar werk werd zij meerdere malen bekroond. In 1948 werd zij bijvoorbeeld benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. Op vijfenzeventigjarige leeftijd overleed Top Naeff (Boekenmuseum).
Boekspecificaties: Titel: Schoolidyllen Auteur: Top Naeff Verschijningsjaar: 1900 ISBN: 9023007573
Waar gaat het boek over?
Zo idyllisch als de titel doet vermoeden, is het boek niet. De hoofdpersoon is Jet van Marle. Samen met haar vriendinnen beleeft Jet van alles tijdens het middelbare schoolleven. Ze maken het de directrice niet makkelijk en ook de ‘bakvisschenliefde’ krijgt een rol in het boek. Jet woont bij haar oom en tante, waar ze het niet altijd makkelijk heeft. Er wordt haar veel verboden en haar leven thuis is sober. Het contact met haar broer, die over de wereld zwerft, houdt haar op de been. Aan het einde van het boek wordt Jet ernstig ziek en overlijdt uiteindelijk. Het laatste hoofdstuk is gevuld met een terugblik op de schooltijd na vier jaar.
Het verhaalt neemt ongeveer vijf à zes jaar in beslag. Tijdens het lezen van het boek kom je meer te weten over alle hoofd- en bijpersonen; de verteltrant is auctoriaal. Het centrale thema van het boek is ‘vriendschap’ wat vanuit iedere personage, ieder met een eigen probleem, een eigen achtergrond en een eigen stand in de maatschappij, wordt beschreven.
Wat vind ik van het boek?
Schoolidyllen, geschreven door Top Naeff, is zéker een boek wat ik in mijn boekenkast heb en laat staan. Bij het verzamelen van de punten voor de literatuurlijst, was het boek (máár) twee punten waard. Het boek leest echter heel makkelijk, dus het aantal punten vind ik zéker passend. Schoolidyllen is een écht meidenboek en ik denk dat een deel van de verhaallijnen, als vriendschap, jaloezie en verliefdheden, nog steeds heel herkenbaar zijn voor meiden in hun middelbare schooltijd. Aan het einde van het boek overlijdt één van de belangrijkste hoofdpersonen en ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet droog kon houden. Het boek sluit af met een hoofdstuk, waarin wordt beschreven hoe de hoofdpersonen er na vier jaar voorstaan; ze halen herinneringen op aan hun middelbare schooltijd én ze gaan nog eens taartjes eten in de taartjeszaak bij de ‘Gladde’ en de ‘Gekroesde’. Het verhaal is rond!
Bij het schrijven van deze blogpost, maakte ik gebruik van affiliate links; wat dat precies inhoudt, kun je hier lezen.
Eén reactie
Felice Veenman
wat grappig, in mijn rubriek vrouwelijke schrijfsters besteedde ik vorige week aandacht aan Top Naeff. Ik heb het boek ook gelezen, en – net als iedereen – gesnikt bij de dood van Jet..