Kleine, grote dingen

Ik voel me heel gelukkig,
maar weet de reden niet.
Ik ben niet rijk en niet beroemd
en ken ook mijn verdriet.

Ik voel me heel tevreden,
maar ken niet ‘het waarom’,
want iedereen heeft zorgen,
wie ik ook tegenkom.

Ik weet de reden niet,
maar voel me heel erg blij.
Ik kijk rond en vraag me af:
“Wat keerde het getij?”

Het is de zon in de avond
die langzaamaan verdwijnt,
voor de laatste maal schittert;
de maan die dan verschijnt.

Het is het spreken van de zee;
een fluistering, een schreeuw;
het schip, daar bij de horizon,
het krijsen van een meeuw.

Het zijn de noten van een lied,
passend bij denken en gevoel
die zonder woorden stem geven
aan wat ik precies bedoel.

Het is de stem van de ochtend,
als de vogels musiceren;
als de wereld ontwaakt
om hun Schepper te eren.

Het is de liefde van een kind
dat je knuffelt, naar je lacht
en ’s avonds als je thuiskomt
geduldig op je wacht.

Het is het dansen in de regen,
het verdrinken in een boek,
een knipoog van een vreemde;
liefde, zonder dat ik zoek.

Al die kleine grote zegeningen
maken me heel erg blij.
Het zijn de kleine, grote dingen
die belangrijk zijn voor mij.

Ik voel me heel tevreden
en weet nu ‘het waarom’,
want genieten van kleine dingen,
draait grote dingen om.

Liefs,
Marjolein